Αριθμος Αντικειμένου: SCP-672
Κατηγορία αντικειμένου: Euclid
Ειδικές Διαδικασίες περιορισμού: Το δείγμα που διατηρείται στον ερευνητικό τομέα-██ πρέπει να διατηρείται σε μια βιόσφαιρα κατάλληλη για την ζωή της έρημου με συνοδευτικούς θάμνους. Τα δείγματα μπορούν να ληφθούν με την άδεια του Δρ. Χ█████. [ΑΠΟΡΡΗΤΑ] πρέπει να έχει σχετικά δεδομένα για την τοποθεσία των αποικιών του SCP-672. Αν βρεθεί μια άγρια αποικία πρέπει να σταλθεί μια ΕΚΜ για την θέσπιση διαδικασίας Λάμδα-6.
Περιγραφή: Το SCP-672 είναι ένα είδος κοραλλιού που φυτρώνει σε ερήμους τόπους. Το πλούσιο πράσινο χρώμα του SCP-672, το κάνει να φαίνεται σαν ένα φυτό με την πρώτη ματιά, προέρχεται από ένα προηγουμένως ανεξερεύνητο αλλά μη αξιοσημείωτο είδος ζωοξανθανών. Η αποικία είναι εξαιρετικά αποτελεσματική με πόρους. Τα νεκρά άτομα αναλύονται και οποιεσδήποτε χρήσιμες συνθέσεις αναδιανέμονται, αφήνοντας πίσω τους ασβεστόλιθο που διακρίνεται μόνο από εναποθέσεις που σχηματίζονται από κανονικά κοράλλια με την παρουσία του [ΑΠΟΡΡΗΤΑ]. Όταν δεν είναι ενεργοί, οι πολύποδες του SCP-672 σφραγίζονται εντελώς μέσα στα κελύφη τους και καθίστανται σχεδόν αδύνατη να διακριθούν από τα γύρω πετρώματα. Συνιστάται στις ΕΚΜ να φέρουν ένα αντίγραφο του εγγράφου 672-12 ως βοηθητικό μέσο αναγνώρισης κατά την εκτέλεση επιτόπιων εργασιών που σχετίζονται με το SCP-672. Εκτός εκδηλώσεων επέκτασης, το SCP-672 θα ενεργοποιείται περιοδικά για ένα σύντομο χρονικό διάστημα είτε για να καταναλώνει θήραματα είτε για να επιτρέπει στις ζωοξανθέλλες να υποβάλλονται σε φωτοσύνθεση.
Το SCP-672 ανακαλύφθηκε αρχικά από ένα [ΑΠΟΡΡΗΤΑ] το 19██: ένας πράκτορας της ομάδας προειδοποίησε το Ίδρυμα για ένα πιθανό είδος ανωμαλίας και προσπάθησε να αποσπάσει την προσοχή μακριά από το SCP-672 σύμφωνα με την τυπική διαδικασία, αλλά συνελήφθη από τους συναδέλφους του λόγω ύποπτης συμπεριφοράς. Ο πράκτορας Ν█████ απέδωσε την κράτησή του ως τον πρωταρχικό λόγο επιβίωσης από το γεγονός επέκτασης που σκότωσε το υπόλοιπα μέλη της αποστολής.
Το SCP-672 τρέφεται όταν ένα ζώο αγγίζει έναν πολύποδα, είτε τυχαία είτε έχει δελεαστεί κατά τη διάρκεια ενός γεγονότος επέκτασης. Οι πολύποδες με πρόσβαση στο θήραμα χρησιμοποιούν μια ακτίνα για να σκίσουν τα μικρά κομμάτια φαγητού - τα εξεταστικά άτομα αναφέρουν ότι αισθάνονται σαν να έχουν ξύσει το χέρι τους με μυτερή πέτρα ακόμα και όταν αγγίζουν ελαφρά το SCP-672. Η παρατήρηση των τραυματισμών που προκλήθηκαν από την τροφοδοσία του SCP-672 έδειξε ότι οι πολύποδες συντονίζουν την κίνησή τους για να διατηρήσουν τη ζημιά συνεπή με έναν τραυματισμό απόξεσης. Οι πολύποδες περνούν τρόφιμα γύρω από την αποικία μέσω πλευρικών οπών στο κέλυφος τους, επιτρέποντας σε ολόκληρο το ύφαλο να παραμείνει τροφοδοτημένο. Αυτή η συμπεριφορά σίτισης είναι σχετικά αβλαβής και τα άτομα έχουν διατηρήσει επιτυχώς παρατεταμένη επαφή με το SCP-672 χωρίς σοβαρή βλάβη.
Το SCP-672 είναι μόνο μια πραγματική απειλή κατά τη διάρκεια ενός γεγονότος επέκτασης, κατά τη διάρκεια του οποίου η αποικία προσπαθεί να τραβήξει όσο το δυνατόν περισσότερα θήραματα που οδηγεί στην αναπαραγωγή του. Το SCP-672 θα αρχίσει να εκπέμπει μια φερομόνη που έχει αποδειχθεί ότι δημιουργεί την επιθυμία στα σπονδυλωτά να κινηθούν προς την πηγή του. Τα θύματα προσπαθούν να κάνουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επαφή με το δέρμα μόλις φτάσουν στο SCP-672, επιτρέποντάς του να τρέφεται με τη μέγιστη απόδοση. Τα ερπετά επηρεάζονται περισσότερο από την φερομόνη, μερικά από τα οποία τεκμηριώνονται ότι προσελκύονται από έως και έξι (6) χιλιόμετρα μακριά, ενώ το μέγιστο εύρος επιδράσεων για τα πουλιά και τα θηλαστικά είναι πιο κοντά στα δύο (2) χιλιόμετρα. Με την παύση της παραγωγής φερομόνης, το SCP-672 εκπέμπει ένα σύννεφο σπορίων, τα περισσότερα από τα οποία εγκαθίστανται και γύρω από το SCP-672 με μεγάλες ποσότητες να συλλέγονται στο θήραμα που αλιεύεται στην αποικία. Τυχόν επιζώντα θύματα επιστρέφουν στην φυσιολογική συμπεριφορά τους μόλις διαλυθεί η φερομόνη και γενικά θα εγκαταλείψουν την περιοχή. Τα σπόρια που αλιεύονται σε αυτά τα ζώα παραμένουν αδρανή μέχρι το θάνατο και θα εξελιχθούν σε μια νέα αποικία στο πτώμα.