Αριθμός Αντικειμένου: SCP-174
Κατηγορία Αντικειμένου: Safe Euclid, δείτε το περιστατικό 174-A
Ειδικές Διαδικασίες Περιορισμού: Το SCP-174 πρέπει να περιορίζεται στη Μονάδα Αποθήκευσης-07, στην Βάση-19. Η αφαίρεση του SCP-174 από περιορισμό απαιτεί την έγκριση δύο (2) υπαλλήλων επιπέδου 4 που είναι εξοικειωμένοι με την οντότητα. Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε προσωπικό με υψηλές βαθμολογίες στην Κλίμακα Ψυχικής Αντίστασης όταν αλληλεπιδράτε με το SCP-174. Όλο το προσωπικό σε επαφή με το SCP-174 πρέπει υποβληθεί σε ψυχολογικές αξιολογήσεις. Όσοι παρουσιάζουν ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές ή προστατευτικές τάσεις προς το αντικείμενο θα υποβληθούν σε θεραπεία με αμνηστικά κατηγορίας Β, και θα παρακολουθούνται για 72 ώρες.
Παράρτημα Διαδικασιών Περιορισμού: ██/██ /20██: Μετά το περιστατικό 174-A, το SCP-174 και η κύρια κάμερα της Μονάδας Αποθήκευσης 07 θα παρακολουθούνται ανά πάσα στιγμή μέσω παρακολούθησης βίντεο. Οποιαδήποτε μη φυσιολογική δραστηριότητα πρέπει να αναφέρεται άμεσα στον Δρ. Α█████████. Επιπλέον, μια συσκευή παρακολούθησης GPS θα εγκατασταθεί στο SCP-174, προκειμένου να επιταχυνθεί η ανάκτηση του στόχου σε περίπτωση μεταφοράς από την επιμέλεια του Ιδρύματος.
Περιγραφή: Το SCP-174 είναι μια ξύλινη φιγούρα εγγαστρίμυθου με ύψος 53 εκ. από το κεφάλι έως τα δάχτυλα, με μερικώς κουρελιασμένα ρούχα και ελαφρές ζημιές σε ορισμένα τμήματα. Κρίνοντας από το στυλ του αντικειμένου και την κατάσταση του, χρονολογείται από τις αρχές του 20ού αιώνα. Τα μάτια και το στόμα του SCP-174 μπορούν να χειριστούν μέσω ενός μηχανισμού στο εσωτερικό της φιγούρας.
Υποκείμενα που το κοιτούν από την άκρη του ματιού τους, αναφέρουν περιστασιακά ότι το SCP-174 τους κοιτούσε στα μάτια με μια έκφραση θλίψης ή λαχτάρας. Όταν το κοιτούν κατάματα, αυτή η ανώμαλη έκφραση δεν είναι ορατή. Η έμμεση εξέταση του SCP-174, μέσω ενός καθρέφτη ή ζωντανής αναμετάδοσης βίντεο, φαίνεται να αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης αυτού του φαινόμενου. Το προσωπικό κοντά στο SCP-174 έχει αναφέρει ένα γενικό αίσθημα θλίψης ή άμεσης συμπάθειας προς τη φιγούρα, αλλά δεν υπάρχει κάποια εξήγηση για αυτά τα συναισθήματα. Η παρατεταμένη έκθεση μπορεί να οδηγήσει το προσωπικό σε προσωποποίηση της φιγούρας σε μεγάλο βαθμό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, άτομα με χαμηλές βαθμολογίες στην κλίμακα Ψυχικής Αντίστασης θα αρχίσουν να αντιμετωπίζουν το SCP-174 σαν να ήταν ζωντανό ον (π.χ. λικνίζοντας το λες και είναι μωρό). Όταν αναφέρθηκαν οι μη φυσιολογικές συμπεριφορές τους, όλο το προσωπικό επανήλθε σε κανονικές συμπεριφορές, τουλάχιστον για λίγα λεπτά.
Υποκείμενα που έβαλαν το χέρι τους στο SCP-174 ανέφεραν την ανάγκη να συνομιλήσουν μαζί του. Όταν ρωτήθηκαν, έχουν αναφέρει συχνά ότι η φιγούρα "νιώθει μοναξιά" και χρειάζεται συντροφιά. Τα άτομα θα αρχίσουν επίσης να μιλάνε στο SCP-174 και να χειρίζονται την έκφρασή του. Όταν μιλάνε παριστάνοντας την φιγούρα, η φωνή τους ανεβαίνει ψηλά, κοντά στον τόνο ενός παιδιού. Ηχογραφήσεις που γίνονται με πολύ ευαίσθητα μικρόφωνα έχουν καθορίσει ότι η φιγούρα ποτέ δε μιλάει ή κάνει αισθητό ήχο. Ανεξάρτητα από την σχετική εμπειρία του υποκειμένου, η προσποίηση θα είναι σχεδόν τέλεια. Η "συνομιλία" θα πάει γρήγορα σε συζήτηση για τη συναισθηματική κατάσταση της φιγούρας, πιο συγκεκριμένα σε σχέση με το παρελθόν της, τις περισσότερες φορές καταλήγοντας στην αφήγηση της φιγούρας για το πώς εγκαταλείφθηκε ή κακοποιήθηκε. Καμία αφήγηση δεν επαναλαμβάνεται. Οι ερευνητές έχουν θεωρήσει ότι το SCP-174 μπορεί να διαθέτει τηλεπαθητικές ικανότητες χαμηλού επιπέδου, καθώς κάθε ιστορία φαίνεται να βασίζεται σε ένα θέμα που έχει ιδιαίτερη απήχηση με το τρέχον υποκείμενο.
Μετά από αυτό το σημείο, τα υποκείμενα δείχνουν πολύ στοργή για το SCP-174 και θα προσπαθήσουν να το "προστατεύσουν" από άτομα που πλησιάζουν πολύ ή προσπαθούν να αλληλεπιδράσουν με αυτό, σε ορισμένες περιπτώσεις με θανατηφόρα μέσα. Τα υποκείμενα αναφέρονται μερικές φορές στο SCP-174 ως "μωρό τους" ή χρησιμοποιούν εξίσου έντονου στοργικούς όρους για να αναφερθούν σε αυτό. Η επίδραση αυτή επιμένει για αρκετές ώρες αφού το SCP-174 και το υποκείμενο έχουν διαχωριστεί, και, σε τουλάχιστον μία περίπτωση, η επίδραση δεν είχε εξασθενήσει δύο εβδομάδες μετά από την τελευταία αλληλεπίδραση. Το αν η επίδραση θα είχε μειωθεί ποτέ είναι άγνωστο, δεδομένου ότι το εν λόγω άτομο τερματίστηκε λόγω έλλειψης σοβαρού λόγου για περαιτέρω έρευνα. Τα υποκείμενα που απομονώνονται πλήρως από το SCP-174 θα γίνουν παρανοϊκά για την ασφάλεια της φιγούρας και συχνά θα υποφέρουν από διανοητικές βλάβες παρόμοιες με αυτές που παρατηρούνται σε μητέρες που χωρίζονται από τα μικρά τους παιδιά. Τα ισχυρά αμνηστικά κατηγορίας Β έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά για τη θεραπεία τόσο του εμμονικού αποτελέσματος, όσο και την πλειονότητα του ψυχικού τραύματος που προκύπτει. Ωστόσο, οι περισσότεροι που υποβάλλονται σε θεραπεία παραπονιούνται για αισθήματα απώλειας και μπορεί να γίνουν καταθλιπτικοί.
Συμπληρωματικό Έγγραφο 174-1: Αρχείο πειράματος (μεταγραφή βίντεο)
Υποκείμενο: D-14285: Γυναίκα, 21 ετών, χωρίς ιστορικό βίαιου εγκλήματος.
Επιβλέπων ερευνητής: Δρ. A█████████
Τοποθεσία: Κελί περιορισμού-Α4 (ερευνητής και προσωπικό που παρατηρεί πίσω από αμφίδρομο καθρέφτη), Βάση-19
Η D-14285 διατάσσεται να τοποθετήσει το SCP-174 στο χέρι της. Το υποκείμενο το κάνει μετά από αρχικό δισταγμό. Μετά από αρκετά δευτερόλεπτα, το υποκείμενο ξεκινά μια συνηθισμένη συνομιλία με το SCP-174. Μετά από ~ 2 λεπτά, το υποκείμενο ρωτά το SCP-174 "Τι σου συνέβη;", παρακινώντας την φιγούρα να αρχίσει να αφηγείται μια ιστορία για το πως ξεχάστηκε και καταστράφηκε όταν πήρε φωτιά το σπίτι στο οποίο ήταν και στη συνέχεια απορρίφθηκε από τον αρχικό του ιδιοκτήτη. <Σημείωση: Τα αρχεία του υποκείμενου υποδεικνύουν ότι το σπίτι της ήταν θύμα εμπρηστικής επίθεσης το 19██.> Το υποκείμενο αρχίζει να παρηγορεί την φιγούρα, και να την καθησυχάζει με τυπικές θετικές δηλώσεις. Η φιγούρα αναφέρει ότι νιώθει μοναξιά και θέλει να βρει φίλους. Το υποκείμενο αρχίζει να χτυπά την πόρτα με το ελεύθερο χέρι του. Όταν οι φρουροί εισέρχονται στο κελί με τα όπλα τους σε θέση ετοιμότητας, το υποκείμενο μαζεύτηκε στη γωνία του κελιού, αγκαλιάζοντας τη φιγούρα και ψιθυρίζοντας σε αυτήν (ακριβείς λέξεις δεν ακούστηκαν στο μικρόφωνο). Οι φύλακες καταφέρνουν να αφαιρέσουν το SCP-174 από το υποκείμενο και να φύγουν από το κελί. Σε αυτό το σημείο το υποκείμενο φώναξε «το πήραν, το υπέροχο μωρό μου» και αρχίσε να χτυπάει και να κλωτσάει την πόρτα σε μια μάταιη απόπειρα απόδρασης.
Σημείωση: Σε αυτό το σημείο ο Δρ. A█████████ διέταξε την ολοκλήρωση του πειράματος. Η D-14285 τερματίστηκε αφού απέτυχαν προσπάθειες να την ηρεμήσουν (αυτό το πείραμα ήταν ένα από τα πρώτα που πραγματοποιήθηκαν με το SCP-174, προτού καταστεί εμφανής η αποτελεσματικότητα των αμνηστικών).
Συμπληρωματικό Έγγραφο 174-2: Συμβάν 174-Α
Στις ██/██/20██, ο Δρ. A█████████ μπήκε στο Μονάδα Αποθήκευσης-07 και βρήκε το SCP-174 να κάθεται στο πάτωμα δίπλα στη μονάδα περιορισμού του, κοιτάζοντας κατάματα την κύρια πόρτα εισόδου. Η πόρτα της μονάδας SCP-174 είχε σφραγιστεί, χωρίς να έχει καταγραφεί πρόσβαση σε αυτήν την προηγούμενη εβδομάδα. Αφού αποκαταστάθηκε ο περιορισμός, εγκαταστάθηκε παρακολούθηση με κάμερα στην Μονάδα Αποθήκευσης-07 ως προφύλαξη έναντι μελλοντικών μετακινήσεων και ένας πομπός ανίχνευσης GPS προσαρτήθηκε στο SCP-174.