Αριθμος Αντικειμένου: SCP-001
Κατηγορία αντικειμένου: Safe
Ειδικές Διαδικασίες περιορισμού: Λόγω της σχετικά καλοήθης φύσης του, το SCP-001 έχει ταξινομηθεί ως Safe και δεν πρέπει να γίνουν προσπάθειες εντοπισμού ή άμεσου περιορισμού του αυτήν τη στιγμή. Οι προσπάθειες περιορισμού είναι να επικεντρωθούν στα προϊόντα που παράγει, στα οποία πρέπει να εκχωρηθούν μεμονωμένες ονομασίες και ειδικές διαδικασίες περιορισμού.
Περιγραφή: Το SCP-001 είναι ένα αρσενικό άτομο γνωστός ως ο "Dr. Wondertainment". Είναι ενας χειριστής της πραγματικότητας κατηγορίας I ικανός να δημιουργήσει άλλες, μη φυσικές δημιουργίες με ανώμαλες ιδιότητες, εστιάζοντας τις ικανότητές του στη δημιουργία παιχνιδιών, επιτραπέζιων παιχνιδιών, καραμελών και άλλων προϊόντων που υπάρχουν στο εμπόριο για παιδιά. Διανέμει αυτά τα αντικείμενα μεσω ανώμαλα μέσα από μια άγνωστη τοποθεσία.
Παραδείγματα προϊόντων περιλαμβάνουν χαρτί που παίρνει τις ιδιότητες οποιουδήποτε σχήματος όταν είναι διπλωμένο, ένα παιχνίδι που μπορεί να δημιουργήσει κινούμενες σκιές και γλειφιτζούρια που επιτρέπουν στους ανθρώπους να αλλάζουν φωνές.
Συμπληρωματικό έγγραφο 001/1 - Ιστόρικο: Λόγω της αόριστης φύσης της οντότητας, πολύ λίγα είναι σήμερα γνωστά για το παρελθόν του SCP-001. Παρ' όλα αυτά, είναι γνωστό ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα μικρό χωριό, ο γιος μιας μοδίστρας και ενός λογιστή. Φαινομενικά έτοιμος να ζήσει μια ζωή ήρεμης απελπισίας σε έναν γκρίζο και βαρετό κόσμο, βρήκε χαρά μόνο στις ιστορίες που ο πατέρας του έλεγε κάθε βράδυ, ιστορίες ενός θαυμάσιου κατασκευαστή παιχνιδιών που έφτιαχνε πρεγματα που ο κόσμος δεν είχε ξαναδεί ποτέ. Ένας κατασκευαστής παιχνιδιών που, σύμφωνα με τον πατέρα του SCP-001, ήταν ένας μακρινός συγγενής του, και του οποίου το αίμα έτρεχε μέσω των νεαρών φλεβών του SCP-001
Αφού μεγάλωσε, το SCP-001 αναζήτησε την αλήθεια αυτών των ιστοριών, με σκοπό την ανάκτηση του πατρογονικόυ δικαίωματος του. Ακολούθησε κάθε προβάδισμα που μπορούσε να βρει, αναζητώντας ακόμη και τις πιο αόριστες φήμες για κούκλες που ζωντάνευαν, γρύλους που πραγματικά πηδούσαν, ρολόγια κούκων που τραγουδούσαν και χορεύαν χωρίς ούτε ένα γρανάζι ή ελατήριο μέσα τους. Για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, φαινόταν ότι το ταξίδι του ήταν μάταιο και ότι τα μυστικά του παλιού κατασκευαστή παιχνιδιών χάθηκαν για πάντα. Αλλά για την έκπληξή του και την απόλαυσή του, επιτέλους βρήκε ένα μέρος που έκανε κούκλες που ζωντάνευαν και γρύλους που πηδούσαν και τόσα πολλά άλλα μαγικά πράγματα.
Είχε βρει Το Εργοστάσιο.
Το Εργοστάσιο ήταν μια παγίδα. Έκλεψε το SCP-001 και έβαλε τον νεαρό άνδρα να δουλέψει μέσα στα γκρίζα τοιχώματα από μπετόν και ατσάλι. Τον ανάγκασαν να συμμετάσχει στην κοροϊδία της δημιουργικότητας μέχρι που σχεδόν έσπασε. Αντ 'αυτού, δραπέτευσε, δραπέτευσε με κλεμμένα έγγραφα που τον οδήγησαν σε ένα εξοχικό σπίτι βαθιά μέσα στο δάσος, την πηγή της μαγείας που το εργοστάσιο είχε πάρει και στριφογυρνούσε στα άκρα του.
Μπήκε στο εξοχικό σπίτι και εκεί βρήκε το εργαστήριο του αρχαίου προγόνου του. Με ένα μικρό, ικανοποιημένο χαμόγελο, διάβασε τα ημερολόγια τις σημειώσεις και τα σχέδια. Με μια μαλακή λάμψη στα μάτια του, πήρε τα εργαλεία του νέου του εμπορίου. Και τέλος, με βαθύ αναστεναγμό καθαρής ικανοποίησης, αυτός-
Οχι.
Οχι όχι όχι όχι.
Εννοώ ναι. Ναι, είναι μια ωραία ιστορία. Είναι όλα καλά και ωραία, όλα πολύ εγκάρδια, πολύ οικεία. Αλλά υποτίθεται ότι είναι μια καταχώριση του SCP-001, σωστά? Χρειαζόμαστε κάτι καλύτερο από απλώς μια «ωραία ιστοριούλα», δεν νομίζεις?
Καλά, χαίρομαι που συμφωνείτε. Ας προσπαθήσουμε ξανά, και αυτή τη φορά, ας πάμε για κάτι λίγο μεγαλύτερο!