Κάθε μία από τις ακόλουθες συνεντεύξεις ξεκινά με τον ίδιο τρόπο. Η περίπτωση του SCP-022-1 θα είναι συνήθως υστερική έως ότου το προσωπικό του Ιδρύματος είναι σε θέση να το ηρεμήσουν. Αυτά τα τμήματα έχουν παραλειφθεί.
Ημ/νία: Μάρτιος █, 198█
Συνέντευξη: SCP-022-1-2
Συνεντευκτής: Δρ. ██████
Σημειώσεις: Το SCP-022-1-2 ήταν η δεύτερη περίπτωση του SCP-022-1 που το Ίδρυμα ανακάλυψε, το πρώτο είχε καταστραφεί από τους πράκτορες του Ιδρύματος. Το SCP-022-1-2 είχε το σώμα ενός ασιάτη άνδρα, περίπου 54 ετών. Το στήθος του ήταν ραμμένο, απόδειξη αυτοψίας.
[ΑΡΧΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ]
Δρ.██████: Παρακαλώ εξακριβώστε την ταυτότητα σας.
SCP-022-1-2: Το… το όνομά μου είναι Τζόν █████████. Τι … τι συμβαίνει?
Δρ ██████: Αυτό προσπαθούμε να καταλάβουμε, Τζον. Πώς φτάσατε σε αυτήν την… κατάσταση?
SCP-022-1-2: Δεν… δεν ξέρω. Οδηγούσα το αυτοκίνητό μου… επέστρεψα σπίτι από… τέλος πάντων. Οδηγούσα και τράκαρα.
Δρ ██████: Τότε τι έγινε?
SCP-022-1-2: Τίποτα! Ξύπνησα εδώ! Παρακαλώ… αυτό πρέπει να είναι [ακατανόητο].
Δρ. ██████: Θυμάσαι λοιπόν ότι τράκαρες σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και μετά ξύπνησες εδώ στο νεκροτομείο? Έχεις καμιά ιδέα για το πώς έφτασες εδώ?
SCP-022-1-2: Δεν έφτασα εδώ! Δεν το καταλαβαίνεις! Δεν είμαι αυτός εγώ! Δεν είμαι αυτός εγώ!Δρ ██████: Τι εννοείς, "δεν είσαι εσύ"?
Σε αυτό το σημείο το SCP-022-1-2 ταράχτηκε σοβαρά και έπρεπε να περιοριστεί σωματικά. Αυτό απαίτησε έξι πράκτορες, λόγω της αυξημένης αντοχής που έχουν τα SCP-022-1. Τελικά το SCP-022-1-2 ηρέμησε και η συνέντευξη συνεχίστηκε
Δρ ██████: Τώρα, θα μπορούσατε να εξηγήσετε τι εννοούσατε?
SCP-022-1-2: Αυτός. Δεν. Είμαι. Εγώ. Είδα την αντανάκλαση μου στο ατσάλι. Δεν είμαι ένας γέρος Ασιάτης! Αυτός δεν είμαι εγώ!
[ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ]
Μετά την τελευταία δήλωση, το SCP-022-1-2 άρχισε να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο. Μόλις συγκρατήθηκε περαιτέρω, άρχισε να ουρλιάζει ακατανόητα για αρκετές ώρες πριν σιωπήσει. Συνέχισε να αντιστέκεται, αν και προφανώς δεν μπορούσε να μιλήσει, για επιπλέον έξι ημέρες μέχρι που σταμάτησε τελικά να κινείται. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συνέχισε να αποσυντίθεται με φυσικό ρυθμό. Η εξέταση του πτώματος μετά από αυτήν τη συνέντευξη δεν μπόρεσε να προσδιορίσει την αιτία θανάτου, καθώς πολλά από τα εσωτερικά όργανα του είχαν αφαιρεθεί. Ο μόνος τραυματισμός που δεν φαίνεται να είναι αποτέλεσμα μιας προηγούμενης χειρουργικής επέμβασης / αυτοψίας ήταν μια τραυματισμένη τραχεία.
Ημ/νία: Μάρτιος █, 198█
Συνέντευξη: SCP-022-1-5
Συνεντευκτής: Δρ. ██████
Σημειώσεις: Το SCP-022-1-5 άρχισε να κινείται λίγο μετά την αποστολή του D-5619 στο SCP-022 και στη συνέχεια εξαφανίστηκε. Το SCP-022-1-5 έχει το σώμα ενός 12χρονου κοριτσιού, που της λείπει το δεξί της χέρι και ένα μεγάλο μέρος του σώματος της. Μετά το συμβάν με το SCP-022-1-3, όλες οι περιπτώσεις του SCP-022-1 συγκρατούνται πριν συστηθούν σε υψηλόβαθμο προσωπικό, με το SCP-022-1-5 να μην αποτελεί εξαίρεση.
[ΑΡΧΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ]
Δρ.██████: Παρακαλώ δηλώστε το όνομά σας.
SCP-022-1-5: Τι μου κάνατε μπάσταρδοι?
Δρ.██████: Παρακαλώ δηλώστε το όνομά σας.
SCP-022-1-5: Τι στο διάολο μου κάνατε?!
Δρ. ██████: Δεν σας κάναμε τίποτα, τώρα παρακαλώ αναφέρετε το όνομά σας.
SCP-022-1-5: Ξέρεις ποιος είμαι γαμημένε!
Δρ. ██████: Υπενθύμισε μου, παρακαλώ.
SCP-022-1-5: Είμαι το Ινδικό πειραματόζωο που καταστρέψατε. Μην μου πεις ότι με ξέχασες, Δρ Μαλάκα.
Δρ ██████:… είσαι το D-5619?
SCP-022-1-5: Στη σάρκα. Και προς ενημέρωσή σας, πούστη, το όνομά μου είναι [ΑΠΌΡΡΗΤΑ]! Τώρα κάντε με ξανα φυσιολογικό μπάσταρδοι! Κάντε με ξανα φυσιολογικό!
[ΤΕΛΟΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ]
Σε αυτό το σημείο ο Δρ ██████ έκανε στο SCP-022-1-5 αρκετές ερωτήσεις για να επαληθεύσει την ταυτότητά του. Αν και η ταυτότητά του επιβεβαιώθηκε ότι ήταν αυτή του D-5619, δεν αποκτήθηκαν περαιτέρω χρήσιμες πληροφορίες από το SCP-022-1-5. Κρατήθηκε σε κελί συγκράτησης μέχρι να πεθάνει δύο μέρες αργότερα. Μετά από τρεις εβδομάδες, το πτώμα του D-5619 άρχισε να κινείται ως SCP-022-1-7. Σε μια σύντομη συνέντευξη με το SCP-022-1-7, ισχυρίστηκε ότι ήταν μια 89χρονη γυναίκα.